O profesor Bachir Lazhar preséntase como voluntario a mestre, tras ler a noticia nun diario da repentina morte dun titor de primaria. Finalmente este alxerino de mediana idade, que atravesa unha crise persoal, é contratado polo colexio para ese posto. Alí comprobará que existe unha gran brecha cultural entre o seu alumnado e el, no preciso momento en que lles entrega un exercicio sobre Honoré de Balzac, que poñen de manifesto as diferenzas pedagóxicas entre a súa experiencia persoal e a escola. Aos poucos, irá coñecendo a este grupo e especialmente a Alicia e Simon, dous nenos moi consternados pola morte do seu anterior profesor polo que sentirá un agarimo especial. Pero mentres esta ferida nos raparigos péchase aos poucos, outra comeza a abrirse no interior do profesor Lazhar, e é que ninguén coñece apenas detalles do seu pasado, algo polo que pode ser deportado dun momento a outro.