Normal view MARC view ISBD view

A merla de trapo / Antón Cortizas

by Cortizas Amado, Antón [Author]; Cobas, Xosé [Illustrator].
Type: materialTypeLabelBookSeries: Merlín.Publisher: Vigo :Xerais de Galicia ,2001 Edition: 1ª ed.Description: 176 p ; 13.5 x 19 cm.ISBN: 978-84-9782-702-7.Subject(s): Fantasía | MaxiaOnline resources: Click here to access online Abstract: protagonista é Antonia, unha humilde costureira que traballa nas casas onde a chaman, a cambio da comida e dalgunhas moedas. Cando costuraba para os seus veciños, Antonia traballaba na súa casa da rúa das Pétalas, onde unha mañá pousou, na varanda da xanela, un merlo de ferro, un paxariño que tiña no peteiro un estorbo que lle impedía cantar. Antonia conseguiu que aquel merlo marabilloso, posuidor dun peteiro escintilante e dourado feito de raios de sol ben apertadiños, volvese cantar; retirándolle aquela xelatina de silencio, aquel cachiño de lúa que lle quedara pegado no peteiro. Ao cabo dun tempo, a costureira observou que o merlo cantaba cada vez durante menos tempo; mesmo un día apareceu cunha pequena póla de sen-ninguén, esa herba solitaria coa que o paxaro lle quería comunicar que estaba triste e se atopa só. A costureiriña, conmovida, decidiu proporcionarlle unha compañeira, ganduxar unha merla de trapo que o acompañase. Traballadora como era, cortou dúas siluetas iguais sobre un lenzo branco, encheunas de guata, coseunas con frío branco, forrounas con retallos de anoitecida, empregando os fíos que lle arrincara ás noites de lúa: a merla de trapo e o merlo de ferro axiña namoraron e comezaron a construír un niño de luz e sombra.A Antonia a maxia quedáralle pousada nos dedos, os tres paxaros de cores do grandioso carballo aprendéranlle a ler, quedara invericada, moi invericada. E así, os efectos do seu quefacer eran imprevistos: os botóns que poñía nas blusas permitían saber a hora exacta que era, por que o temo quedara prendido nos ollas dos botóns, ou era quen de coser música sobre a chaqueta de maón do seu amado ferreiro.
    average rating: 0.0 (0 votes)
Item type Current location Call number Copy number Status Notes Date due Barcode Item data
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Available CED007000014809
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Available CED007000013101
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Checked out 31/01/2025 CED007000013100
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Available CED007000013099
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Available CED007000013098
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Available CED007000013097
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Available CED007000013096
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Available CED007000013095
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Available CED007000001511
Prestable IES Fernando Esquío
Sala préstamo
82G COR mer 1 Available CED007000001625

5ª Edición - Premio Merlín de Literatura Infantil, 2001

protagonista é Antonia, unha humilde costureira que traballa nas casas onde a chaman, a cambio da comida e dalgunhas moedas. Cando costuraba para os seus veciños, Antonia traballaba na súa casa da rúa das Pétalas, onde unha mañá pousou, na varanda da xanela, un merlo de ferro, un paxariño que tiña no peteiro un estorbo que lle impedía cantar. Antonia conseguiu que aquel merlo marabilloso, posuidor dun peteiro escintilante e dourado feito de raios de sol ben apertadiños, volvese cantar; retirándolle aquela xelatina de silencio, aquel cachiño de lúa que lle quedara pegado no peteiro. Ao cabo dun tempo, a costureira observou que o merlo cantaba cada vez durante menos tempo; mesmo un día apareceu cunha pequena póla de sen-ninguén, esa herba solitaria coa que o paxaro lle quería comunicar que estaba triste e se atopa só. A costureiriña, conmovida, decidiu proporcionarlle unha compañeira, ganduxar unha merla de trapo que o acompañase. Traballadora como era, cortou dúas siluetas iguais sobre un lenzo branco, encheunas de guata, coseunas con frío branco, forrounas con retallos de anoitecida, empregando os fíos que lle arrincara ás noites de lúa: a merla de trapo e o merlo de ferro axiña namoraron e comezaron a construír un niño de luz e sombra.A Antonia a maxia quedáralle pousada nos dedos, os tres paxaros de cores do grandioso carballo aprendéranlle a ler, quedara invericada, moi invericada. E así, os efectos do seu quefacer eran imprevistos: os botóns que poñía nas blusas permitían saber a hora exacta que era, por que o temo quedara prendido nos ollas dos botóns, ou era quen de coser música sobre a chaqueta de maón do seu amado ferreiro.

1º-2º ESO

Powered by Koha